[147] EPISTOLA XLVII.

IANO DOUSA parenti

GEORGIUS DOUSA.

Aliquoties ad te, Pater Charissime, jam literas dedi, tam Cracovia, quam Leopoli, quibus te de statu vitae meae certiorem feci: ad nullas quod responderis, nil mirum, quum quo mittendae essent ignorares; his te rescripturum promittere mihi possum. Constantinopoli enim jam sum, ubi forte tam diu, donec mandata tua ad me perveniant, commorabor. Nactus sum hic patronum optimum, Dousiani nominis, quod fama illi jam diu innotuit, amantissimum; EDOARDUM videlicet BARTONUM S. Anglorum Reginae, apud Turcarum Imperatorem, Oratorem: Hic in suam familiam, ubi primum me vidit, humanissime recepit, suaque officia mihi nunquam deesse patitur. Humanitas ejus exigit,ut & tute, charissime parens, literis eum meo nomine invisas; tuaque quaedam opuscula, quo melius illi innotescas, Constantinopolim transmittas: lectionem illorum, illi fore gratissimam ex odis tuis Lugdunensibus, quas jam in manibus habet, facile colligo. Etiam G. Codinum mea opera latinitate donatum avidissime perlegit, meque quod hujus civitatis •αυτοπτης• esse voluerim, summopere laudavit; quanquam, pro dolor, vix istorum quorum Codinus meminit monumentorum supersint reliquiae. In ipsa urbe cum Domino meo jam semel fui *areamque hippodromi,ubi tres serpentes aenei cum duobus obeliscis visuntur, transivi. Carmina quae obeliscis istis insculpta sunt tibi hic pono.
•Κιονα τεραπλευρον αει χθονι κειμενον αχθος
Μουνος αναστησαι θευδοσιος βασιλευς.
Τολμησας προκλος επεκλετο και το σοσεστη
Κιων ηελιος εν τριακοντα δυω•.
Ab altera parte hujus obelisci hi versus Latini extant:
Difficilis quondam dominis patere serenis
Iussus & extinctis palmam portare tyrannis
Omnia Theodosio cedunt subolique perenni
Terdenis sic victus secod.. Mitusque diebus
Iudice sub Proclo § selatus ad auras.
Qui tam sunt duri, ut difficulter me intelligi possint. In altero obelisco hos versus legi:
•Το τετραπλευρον θαυμα των μεταρσιων
Χρονῳ φθαρον νυν κωνσταντινος δεσποτης
Ου ρωμανος παις δοχα, της σκεπτουχιας,
Κρειτον νεουργει της παλαι θεωριας
Ο γαρ κολοσσος θαμβος ην εν τη ριδῳ
Και χαλκος ουτος θαμβος εστιν ενθαδα•.
Vidi etiam in foro, ubi mulieres venduntur, columnam superbissimam, ferreis laminis circumductam, quae terrae motu forte quassata, jam rimas ducit, brevique ruere velle videtur.
Multa alia memoria digna hic reperiuntur de quibus tibi nunc scribere supersedeo. Libellum autem peculiarem, quem his reservo tibi domi, DEO votis meis annuente, legendum dabo; epistolamque concludo si te prius etiam atque rogavero ne libellos tuos aliaque quibus me indigere putas, Constantinopolin mittere obliviscaris. Vale charissime parens XII. Maji. MDXCVII. totique familiae amicisque meo nomine salutem dicas.

* Vide Georgii Dousae de Itinere suo Constantinopolitano Epistolam, pag. xxxviii. & seq.
§ Fac. Superas elatus ad auras.